Πολύ μας κούρασε αυτή η πόλη,
φωνές, συνθήματα και “ζήτω όλοι”,
κι εγώ που ξέρω μοναχά να σ’ αγαπώ
δεν βρίσκω τρόπο ό,τι νιώθω να σ’το πω.
Πάμε να βρούμε μια γωνιά χωρίς συνθήματα,
χρόνια η δική μας η γενιά έχει προβλήματα.
Προτού μας βρει η παγωνιά και πριν χαθούμε,
πάμε να βρούμε μια γωνιά ν’ αγαπηθούμε.
Φωνές, συνθήματα, κατεστημένο
κι εγώ να φύγουμε σε περιμένω.
Προτού η αγάπη μας παγώσει στο χιονιά,
πάμε να βρούμε τη δική μας τη γωνιά.
Πάμε να βρούμε μια γωνιά χωρίς συνθήματα,
χρόνια η δική μας η γενιά έχει προβλήματα.
Προτού μας βρει η παγωνιά και πριν χαθούμε,
πάμε να βρούμε μια γωνιά ν’ αγαπηθούμε.
|
Polí mas kurase aftí i póli,
fonés, sinthímata ke “zíto óli”,
ki egó pu kséro monachá na s’ agapó
den vrísko trópo ó,ti niótho na s’to po.
Páme na vrume mia goniá chorís sinthímata,
chrónia i dikí mas i geniá échi provlímata.
Protu mas vri i pagoniá ke prin chathume,
páme na vrume mia goniá n’ agapithume.
Fonés, sinthímata, katestiméno
ki egó na fígume se periméno.
Protu i agápi mas pagósi sto chioniá,
páme na vrume ti dikí mas ti goniá.
Páme na vrume mia goniá chorís sinthímata,
chrónia i dikí mas i geniá échi provlímata.
Protu mas vri i pagoniá ke prin chathume,
páme na vrume mia goniá n’ agapithume.
|