Είναι η ζωή ένας στρατώνας και φαντάρια
είμαστε εμείς που όλο ζητάμε απολυτήριο
Ένα ταξίδι που στο τρένο της ζωής
άλλοι μας βγάζουν το εισιτήριο
Αύριο μη ρωτάς αν σ’ αγαπώ
Αύριο μη ρωτάς αν θα ‘μαι εδώ
μη ρωτάς πιο πέρα
ζήσαμε, ζήσαμε ακόμα μια μέρα
ζήσαμε, ζήσαμε ακόμα μια μέρα
Είναι η ζωή ένα τσιγάρο που καπνίζαμε
κρυφά στης γειτονιάς μας το σφαιριστήριο
είναι η ώρα που σκορπίζουν τα πουλιά
σαν διαλυμένο συλλαλητήριο
Αύριο μη ρωτάς αν σ’ αγαπώ
Αύριο μη ρωτάς αν θα ‘μαι εδώ
μη ρωτάς πιο πέρα
ζήσαμε, ζήσαμε ακόμα μια μέρα
ζήσαμε, ζήσαμε ακόμα μια μέρα
|
Ine i zoí énas stratónas ke fantária
imaste emis pu ólo zitáme apolitírio
Έna taksídi pu sto tréno tis zoís
álli mas vgázun to isitírio
Avrio mi rotás an s’ agapó
Avrio mi rotás an tha ‘me edó
mi rotás pio péra
zísame, zísame akóma mia méra
zísame, zísame akóma mia méra
Ine i zoí éna tsigáro pu kapnízame
krifá stis gitoniás mas to sferistírio
ine i óra pu skorpízun ta puliá
san dialiméno sillalitírio
Avrio mi rotás an s’ agapó
Avrio mi rotás an tha ‘me edó
mi rotás pio péra
zísame, zísame akóma mia méra
zísame, zísame akóma mia méra
|