|
Μια φωτιά μες στο κορμί μου,
μια καρδιά στη σκέψη σου χτυπά,
πίνω, καπνίζω, έχεις γίνει προσευχή μου
κι η νικοτίνη που στο αίμα μου κυλά.
Αμαρτωλή μου αγάπη πώς θα βρω μ’ εσένα άκρη,
στης μοναξιάς τα βάθη θα ξημερωθώ,
αμαρτωλή μου αγάπη της ζωής μου εφιάλτη,
πάλι μετράω λάθη κι όμως σ’ αγαπώ.
Πώς μπορείς να με συγκρίνεις,
να μιλάς ξανά για χωρισμό,
μισώ τις νύχτες που μόνο μου μ’ αφήνεις
γιατί είσαι τ’ όνειρο που διάλεξα να ζω.
Αμαρτωλή μου αγάπη πώς θα βρω μ’ εσένα άκρη,
στης μοναξιάς τα βάθη θα ξημερωθώ,
αμαρτωλή μου αγάπη της ζωής μου εφιάλτη,
πάλι μετράω λάθη κι όμως σ’ αγαπώ
|
Mia fotiá mes sto kormí mu,
mia kardiá sti sképsi su chtipá,
píno, kapnízo, échis gini prosefchí mu
ki i nikotíni pu sto ema mu kilá.
Amartolí mu agápi pós tha vro m’ eséna ákri,
stis monaksiás ta váthi tha ksimerothó,
amartolí mu agápi tis zoís mu efiálti,
páli metráo láthi ki ómos s’ agapó.
Pós boris na me sigkrínis,
na milás ksaná gia chorismó,
misó tis níchtes pu móno mu m’ afínis
giatí ise t’ óniro pu diáleksa na zo.
Amartolí mu agápi pós tha vro m’ eséna ákri,
stis monaksiás ta váthi tha ksimerothó,
amartolí mu agápi tis zoís mu efiálti,
páli metráo láthi ki ómos s’ agapó
|
