|
Σ’ αναζητώ παντού όπου έχεις μείνει
και πονώ και πονώ
Η απουσία σου με μαύρο ντύνει
το μυαλό, το μυαλό
και μόνο η σκέψη αν θα μου περάσει
θα χαθώ, θα χαθώ
πως η αγάπη μου θα σε κουράσει
στον καιρό, στον καιρό.
Σταυρό και έρωτα εγώ
θα ντυθώ να σου λύσω τα μάγια
χείμαρρους λόγια φιλιά
θα σου στέλνω να ‘χεις φυλαχτό
θα `ρθω φωτιά να χωθώ
στη ζεστή αγκαλιά σου την άγια
της μοίρας μου ναυαγός
στο σκαρί σου κατάρτι κι ατμός.
Σ’ αναζητώ παντού όπου έχεις μείνει
κι είσαι εδώ, κι είσαι εδώ
με μια σου λέξη πέσ’ το και θα γίνει
άδυτο, άδυτο
μες τους καθρέφτες σου κοιτώ τον κόσμο
κι αγαπώ κι αγαπώ
λες κι η ανάσα σου ευωδιά από δυόσμο
για να ξορκίσει το κακό.
Σταυρό και έρωτα εγώ
θα ντυθώ να σου λύσω τα μάγια
χείμαρρους λόγια φιλιά
θα σου στέλνω να `χεις φυλαχτό
θα `ρθω φωτιά να χωθώ
στη ζεστή αγκαλιά σου την άγια
της μοίρας μου ναυαγός
στο σκαρί σου κατάρτι κι ατμός.
Θα `ρθω φωτιά να χωθώ
στη ζεστή αγκαλιά σου την άγια
της μοίρας μου ναυαγός
στο σκαρί σου κατάρτι κι ατμός.
|
S’ anazitó pantu ópu échis mini
ke ponó ke ponó
I apusía su me mavro ntíni
to mialó, to mialó
ke móno i sképsi an tha mu perási
tha chathó, tha chathó
pos i agápi mu tha se kurási
ston keró, ston keró.
Stavró ke érota egó
tha ntithó na su líso ta mágia
chimarrus lógia filiá
tha su stélno na ‘chis filachtó
tha `rtho fotiá na chothó
sti zestí agkaliá su tin ágia
tis miras mu nafagós
sto skarí su katárti ki atmós.
S’ anazitó pantu ópu échis mini
ki ise edó, ki ise edó
me mia su léksi pés’ to ke tha gini
ádito, ádito
mes tus kathréftes su kitó ton kósmo
ki agapó ki agapó
les ki i anása su evodiá apó diósmo
gia na ksorkísi to kakó.
Stavró ke érota egó
tha ntithó na su líso ta mágia
chimarrus lógia filiá
tha su stélno na `chis filachtó
tha `rtho fotiá na chothó
sti zestí agkaliá su tin ágia
tis miras mu nafagós
sto skarí su katárti ki atmós.
Tha `rtho fotiá na chothó
sti zestí agkaliá su tin ágia
tis miras mu nafagós
sto skarí su katárti ki atmós.
|
