Εγώ για σένα κάθε βράδυ ξενυχτώ
με την κιθάρα μου γλυκά σου τραγουδώ
στης νύχτας το σκοτάδι μόνος μου γυρνώ
έτσι νομίζω πως θα παρηγορηθώ
Να μην ακούσεις τίποτα στον κόσμο πια
να μ’ αγαπήσεις θέλω μ’ όλη την καρδιά
τις φιληνάδες να προσέχεις για καλό
είναι ζηλιάρες θέλουν πάντα το κακό
Δεν ησυχάζω δεν μπορώ να κοιμηθώ
σε σκέφτομαι και μου ‘ρχεται να τρελαθώ
φοβάμαι μήπως τήνε πάθω για καλά
κι απ’ την αγάπη μουστρίψουν τα μυαλά
|
Egó gia séna káthe vrádi ksenichtó
me tin kithára mu gliká su tragudó
stis níchtas to skotádi mónos mu girnó
étsi nomízo pos tha parigorithó
Na min akusis típota ston kósmo pia
na m’ agapísis thélo m’ óli tin kardiá
tis filinádes na proséchis gia kaló
ine ziliáres thélun pánta to kakó
Den isicházo den boró na kimithó
se skéftome ke mu ‘rchete na trelathó
fováme mípos tíne pátho gia kalá
ki ap’ tin agápi mustrípsun ta mialá
|