|
Δεν έχω αίσθηση του χρόνου
τα πάντα γύρω μου νεκρά
ψάχνω να βρω τον εαυτό μου
σ’ ένα δωμάτιο σιωπηλά
Ξέρεις μου έλειψες μικρό μου
σου λέω καθώς εσύ γελάς
σε μια παλιά φωτογραφία
που την κρατώ για συντροφιά
Είναι άδικο να σ’ έχει
κάποιος άλλος τώρα πια
είναι βάσανο να έχεις
μοναξιά για συντρόφια
Είναι Θεέ μου που έχει λείψει
και τη σκέφτομαι ξανά
είναι στα μάτια μου η θλίψη
και δεν φεύγει μακριά
Γράφω επάνω στον καθρέπτη
με το κραγιόν σου μην ξεχνάς
μια νέα μέρα ξημερώνει
στο χθες και πίσω μην κοιτάς
Μα ούτε αυτό δε με λυτρώνει
ξαναγυρίζω στα παλιά
Θεέ μου που έφτασα κι ακόμη
έχω χιλιόμετρα μπροστά
Είναι άδικο να σ’ έχει
κάποιος άλλος τώρα πια
είναι βάσανο να έχεις
μοναξιά για συντρόφια
Είναι Θεέ μου που έχει λείψει
και τη σκέφτομαι ξανά
είναι στα μάτια μου η θλίψη
και δεν φεύγει μακριά
Ότι πιο όμορφο έχω ζήσει
είσαι εσύ που έχεις σβήσει
και έχεις πλέον ξεπουλήσει
ότι έχω αγαπήσει
δεν υπάρχει πλέον λύση
την καρδιά μου σου έχω αφήσει
κι ας έχεις χαραμίσει
τα καλυτέρα σου χρόνια
στα μπαλκόνια, στα σαλόνια
μες στις πίστες και τα ψώνια
και τα βράδια σου γυρίζεις
μόνο όταν είσαι λιώμα
απ’ το κώμα όταν ξυπνήσεις
κάπου άλλου θα τραγουδώ
και ο στίχος θα ‘χει θέμα
μοναχά το σ’ αγαπώ
|
Den écho esthisi tu chrónu
ta pánta giro mu nekrá
psáchno na vro ton eaftó mu
s’ éna domátio siopilá
Kséris mu élipses mikró mu
su léo kathós esí gelás
se mia paliá fotografía
pu tin krató gia sintrofiá
Ine ádiko na s’ échi
kápios állos tóra pia
ine vásano na échis
monaksiá gia sintrófia
Ine Theé mu pu échi lipsi
ke ti skéftome ksaná
ine sta mátia mu i thlípsi
ke den fevgi makriá
Gráfo epáno ston kathrépti
me to kragión su min ksechnás
mia néa méra ksimeróni
sto chthes ke píso min kitás
Ma ute aftó de me litróni
ksanagirízo sta paliá
Theé mu pu éftasa ki akómi
écho chiliómetra brostá
Ine ádiko na s’ échi
kápios állos tóra pia
ine vásano na échis
monaksiá gia sintrófia
Ine Theé mu pu échi lipsi
ke ti skéftome ksaná
ine sta mátia mu i thlípsi
ke den fevgi makriá
Όti pio ómorfo écho zísi
ise esí pu échis svísi
ke échis pléon ksepulísi
óti écho agapísi
den ipárchi pléon lísi
tin kardiá mu su écho afísi
ki as échis charamísi
ta kalitéra su chrónia
sta balkónia, sta salónia
mes stis pístes ke ta psónia
ke ta vrádia su girízis
móno ótan ise lióma
ap’ to kóma ótan ksipnísis
kápu állu tha tragudó
ke o stíchos tha ‘chi théma
monachá to s’ agapó
|
