|
Αν μ’αγαπάς και λες πως ζεις για μένα μόνο
κι αν στην καρδιά σου έχεις και ‘συ τον ίδιο πόνο,
γιατί μια στιγμή δε μ’αφήνει το δάκρυ,
δε βρίσκω μιαν άκρη, γιατί
και τα όνειρά μου που έχω για σένα,
σκορπάν’ ένα, ένα, γιατί ;
Μακριά μου εσύ δεν κάνεις,
θα πονέσεις, θα πεθάνεις,
δεν αντέχει, ξέρω, η αθώα σου καρδιά,
να γυρεύεις τη μορφή μου,
την ανάσα τη δική μου,
τη γκρίνια μου, την αγκαλιά
και τα γλυκά φιλιά.
Γιατί φοβάμαι όταν είσαι μακριά μου,
αφού μου λες πως είσ’ η δεύτερη καρδιά μου
και τρέμω στη σκέψη μη φύγεις καλή μου
και σβήν’ η ζωή μου, γιατί
και τα όνειρά μου που έχω για σένα,
σκορπάν’ ένα, ένα, γιατί ;
Γιατί μια στιγμή δε μ’αφήνει το δάκρυ,
δε βρίσκω μιαν άκρη, γιατί
και τα όνειρά μου που έχω για σένα,
σκορπάν’ ένα, ένα, γιατί ;
Μακριά μου εσύ δεν κάνεις,
θα πονέσεις, θα πεθάνεις,
δεν αντέχει, ξέρω, η αθώα σου καρδιά,
να γυρεύεις τη μορφή μου,
την ανάσα τη δική μου,
τη γκρίνια μου, την αγκαλιά
και τα γλυκά φιλιά.
|
An m’agapás ke les pos zis gia ména móno
ki an stin kardiá su échis ke ‘si ton ídio póno,
giatí mia stigmí de m’afíni to dákri,
de vrísko mian ákri, giatí
ke ta ónirá mu pu écho gia séna,
skorpán’ éna, éna, giatí ;
Makriá mu esí den kánis,
tha ponésis, tha pethánis,
den antéchi, kséro, i athóa su kardiá,
na girevis ti morfí mu,
tin anása ti dikí mu,
ti gkrínia mu, tin agkaliá
ke ta gliká filiá.
Giatí fováme ótan ise makriá mu,
afu mu les pos is’ i defteri kardiá mu
ke trémo sti sképsi mi fígis kalí mu
ke svín’ i zoí mu, giatí
ke ta ónirá mu pu écho gia séna,
skorpán’ éna, éna, giatí ;
Giatí mia stigmí de m’afíni to dákri,
de vrísko mian ákri, giatí
ke ta ónirá mu pu écho gia séna,
skorpán’ éna, éna, giatí ;
Makriá mu esí den kánis,
tha ponésis, tha pethánis,
den antéchi, kséro, i athóa su kardiá,
na girevis ti morfí mu,
tin anása ti dikí mu,
ti gkrínia mu, tin agkaliá
ke ta gliká filiá.
|
