Σου ‘δωσα σώμα, έρωτα
κι ανοίξαμε παρτίδες
ουίσκι μου ξενέρωτα
οινόπνευμα σελίδες.
Πλάνες επιθυμίες μου
της νύχτας υποσχέσεις
και σ’ έκανα σε ποιο γκρεμό
του σκοτωμού να πέσεις.
Με το ποτό είναι αλλιώς.
Πιστεύω πως σ’ αγγίζω.
Μέχρι το χάραμα θεός και το πρωί γκρεμίζω.
Πίνω με λόγια μαγικά, μεθώ, φιλιέμαι, σβήνω
μα το πρωί ξυπνώ πικρά δε σ’ αγαπώ, σ’ αφήνω.
Σου ‘δωσα κόσμο ψεύτικο
που ήθελα να ‘ναι αλήθεια
τις νύχτες που ονειρεύτηκα να φύγω από τη συνήθεια
Πλάνες επιθυμίες μου, αλήθειες μου μεγάλες
πίνω, ξεχνάω τις παλιές, ξυπνώ, ζητώ τις άλλες.
Με το ποτό είναι αλλιώς.
Πιστεύω πως σ’ αγγίζω.
Μέχρι το χάραμα θεός και το πρωί γκρεμίζω.
Πίνω με λόγια μαγικά, μεθώ, φιλιέμαι, σβήνω
μα το πρωί ξυπνώ πικρά δε σ’ αγαπώ, σ’ αφήνω
Με το ποτό είναι αλλιώς.
Πιστεύω πως σ’ αγγίζω.
Μέχρι το χάραμα θεός και το πρωί γκρεμίζω.
Πίνω με λόγια μαγικά, μεθώ, φιλιέμαι, σβήνω
μα το πρωί ξυπνώ πικρά δε σ’ αγαπώ, σ’ αφήνω
|
Su ‘dosa sóma, érota
ki aniksame partídes
uíski mu ksenérota
inópnevma selídes.
Plánes epithimíes mu
tis níchtas iposchésis
ke s’ ékana se pio gkremó
tu skotomu na pésis.
Me to potó ine alliós.
Pistevo pos s’ angizo.
Méchri to chárama theós ke to pri gkremízo.
Píno me lógia magiká, methó, filiéme, svíno
ma to pri ksipnó pikrá de s’ agapó, s’ afíno.
Su ‘dosa kósmo pseftiko
pu íthela na ‘ne alíthia
tis níchtes pu onireftika na fígo apó ti siníthia
Plánes epithimíes mu, alíthies mu megáles
píno, ksechnáo tis paliés, ksipnó, zitó tis álles.
Me to potó ine alliós.
Pistevo pos s’ angizo.
Méchri to chárama theós ke to pri gkremízo.
Píno me lógia magiká, methó, filiéme, svíno
ma to pri ksipnó pikrá de s’ agapó, s’ afíno
Me to potó ine alliós.
Pistevo pos s’ angizo.
Méchri to chárama theós ke to pri gkremízo.
Píno me lógia magiká, methó, filiéme, svíno
ma to pri ksipnó pikrá de s’ agapó, s’ afíno
|