Μες στου Βάβουλα τη γούβα
έχω ψήσει μια μικρούλα
κι ανταμώνουμε τα βράδια
στις δροσιές και τα σκοτάδια
Δεν έχει άλλος στον Περαία
τέτοια γκόμενα ωραία
κάνει μπαμ όπου κι αν βγαίνει
σ’ ολονών τα μάτια μπαίνει
Τη γκομενίτσα τήνε γουστάρω
και γυναίκα θα την πάρω
σπίτι θα της έχω φίνο
και στην πένα θα την ντύνω
Και μου λέει πως μ’ αγαπάει
κι όλο παντρειά ζητάει
μου γυρεύει πασουμάκια
και ολόχρυσα γοβάκια
Θα της πάρω πασουμάκια
και ολόχρυσα γοβάκια
σαν χορεύει να γυαλίζουν
και τους μάγκες να ζαλίζουν
|
Mes stu Oávula ti guva
écho psísi mia mikrula
ki antamónume ta vrádia
stis drosiés ke ta skotádia
Den échi állos ston Perea
tétia gkómena orea
káni bam ópu ki an vgeni
s’ olonón ta mátia beni
Ti gkomenítsa tíne gustáro
ke gineka tha tin páro
spíti tha tis écho fíno
ke stin péna tha tin ntíno
Ke mu léi pos m’ agapái
ki ólo pantriá zitái
mu girevi pasumákia
ke olóchrisa govákia
Tha tis páro pasumákia
ke olóchrisa govákia
san chorevi na gialízun
ke tus mágkes na zalízun
|