|
Ξέρω πως τρέμεις πάλι μη λυγίσεις
για αυτά που χρόνια μέσα σου κρατάς
Μα ούτε μια στιγμή μην το νομίσεις
πως όλα χάθηκαν στο πουθενά
Κάθε φορά που κρύβεται ο ήλιος
και σβήνει απ’ τα μάτια σου η χαρά
λες δεν υπάρχει πια ούτε ένας φίλος
κανείς δε νοιάζεται για σένα πια
Μη ψάχνεις στα τυφλά
Στ’ ορκίζομαι τώρα, το χέρι σου δώσ’ μου
και πήραμε φόρα, πλησίασε η ώρα
τα σύννεφα φεύγουν
Την κρίσιμη ώρα εγώ θα ‘μαι εδώ
Μη φοβηθείς την κατηφόρα
Κι αν όλα μοιάζουν άδεια και καμένα
τις νύχτες που δε βρίσκεις γιατρειά
πες μου αν έχει νόημα κανένα
να λες πως δεν αντέχεις άλλο πια
Σε ποιον θα ανοίξεις τώρα την ψυχή σου
που όλοι έχουν τρέξει μακριά
τη νύχτα που γυρεύεις τη φωνή σου
και δεν μπορείς να δεις στα σκοτεινά
Όσο από μέσα μείνει δύναμή σου
κι ο θησαυρός που έκρυβες βαθιά
αν θες να πάρεις πίσω τη ζωή σου
Σπασ’ τη σιωπή σου κι έλα εδώ κοντά
Εγώ θα ‘μαι εδώ
|
Kséro pos trémis páli mi ligisis
gia aftá pu chrónia mésa su kratás
Ma ute mia stigmí min to nomísis
pos óla cháthikan sto puthená
Káthe forá pu krívete o ílios
ke svíni ap’ ta mátia su i chará
les den ipárchi pia ute énas fílos
kanis de niázete gia séna pia
Mi psáchnis sta tiflá
St’ orkízome tóra, to chéri su dós’ mu
ke pírame fóra, plisíase i óra
ta sínnefa fevgun
Tin krísimi óra egó tha ‘me edó
Mi fovithis tin katifóra
Ki an óla miázun ádia ke kaména
tis níchtes pu de vrískis giatriá
pes mu an échi nóima kanéna
na les pos den antéchis állo pia
Se pion tha aniksis tóra tin psichí su
pu óli échun tréksi makriá
ti níchta pu girevis ti foní su
ke den boris na dis sta skotiná
Όso apó mésa mini dínamí su
ki o thisavrós pu ékrives vathiá
an thes na páris píso ti zoí su
Spas’ ti siopí su ki éla edó kontá
Egó tha ‘me edó
|
