|
Γκρίζο πάλι είναι το φόντο κι η ζωή με πάει στο βρόντο
σαν να κόπηκε η ταινία ίδιες που κυλάνε οι μέρες,
ξεχασμένες οι δυο βέρες μοιάζουνε με ειρωνεία.
Στις μονόχρωμες τις μέρες και στις άδειες μου τις νύχτες
είμαι εδώ και περιμένω και ρωτώ τη μοναξιά μου
πότε θα ‘ρθεις για να φέρεις πάλι χρώμα στα όνειρά μου.
Μινοράκι θα σου γράψω να ‘χει το παράπονό μου
να το ακούσεις να σε φέρει κάτω απ’ το παράθυρό μου
να σου πω πως μου ‘χεις λείψει και με ένα φιλί στο στόμα
τρυφερά να σ’ αγκαλιάσω και να πάρουν όλα χρώμα.
Άφησα άστρωτο το κρεβάτι το άρωμά σου
να μυρίζω δίπλα στο προσκέφαλό μου,
ξεγελιέμαι και νομίζω πως ακούω τα βήματά σου
πάνω στο πλατύσκαλό μου.
Πόσο αργεί να ξημερώσει, ξαγρυπνώ,
κρυφοκοιτάζω κάθε τόσο από τη γρίλια
και δεν έχει και φεγγάρι να το στήσω
για ν’ ακούσει τα παράπονα απ’ τα χείλια.
Μινοράκι θα σου γράψω να ‘χει το παράπονό μου
να το ακούσεις να σε φέρει κάτω από το παράθυρό μου
να σου πω πως μου ‘χεις λείψει και με ένα φιλί στο στόμα
τρυφερά να σ’ αγκαλιάσω και να πάρουν όλα χρώμα.
|
Gkrízo páli ine to fónto ki i zoí me pái sto vrónto
san na kópike i tenía ídies pu kiláne i méres,
ksechasménes i dio véres miázune me ironia.
Stis monóchromes tis méres ke stis ádies mu tis níchtes
ime edó ke periméno ke rotó ti monaksiá mu
póte tha ‘rthis gia na féris páli chróma sta ónirá mu.
Minoráki tha su grápso na ‘chi to paráponó mu
na to akusis na se féri káto ap’ to paráthiró mu
na su po pos mu ‘chis lipsi ke me éna filí sto stóma
triferá na s’ agkaliáso ke na párun óla chróma.
Άfisa ástroto to kreváti to áromá su
na mirízo dípla sto proskéfaló mu,
ksegeliéme ke nomízo pos akuo ta vímatá su
páno sto platískaló mu.
Póso argi na ksimerósi, ksagripnó,
krifokitázo káthe tóso apó ti grília
ke den échi ke fengári na to stíso
gia n’ akusi ta parápona ap’ ta chilia.
Minoráki tha su grápso na ‘chi to paráponó mu
na to akusis na se féri káto apó to paráthiró mu
na su po pos mu ‘chis lipsi ke me éna filí sto stóma
triferá na s’ agkaliáso ke na párun óla chróma.
|
