|
Δε μου αρέσει όπως με κοιτάς
λες και είμαι ο εχθρός σου
Σου θυμίζω πώς με αγαπάς
και βάλτο στο μυαλό σου
εγώ είμαι ο άνθρωπος σου
Μόνο για εσένα τώρα πια μπορώ
τα πάντα να αντέξω
τι έχω,για να χάσω εδώ
τι άλλο να διαλέξω
Μπορώ να κάνω ότι θες εσύ
να ριψοκινδυνέψω
να σε αγαπήσω πιο πολύ
μπορώ και ας πέσω έξω
να σε αγαπήσω πιο πολύ
μπορώ και ας πέσω έξω
Στις δικές σου ανασφάλειες
εγώ πηγαίνω πάσο
Και τα λόγια που μου είπες χθες
μπορώ να τα ξεχάσω
να μη τα λογαριάσω
|
De mu arési ópos me kitás
les ke ime o echthrós su
Su thimízo pós me agapás
ke válto sto mialó su
egó ime o ánthropos su
Móno gia eséna tóra pia boró
ta pánta na antékso
ti écho,gia na cháso edó
ti állo na dialékso
Boró na káno óti thes esí
na ripsokindinépso
na se agapíso pio polí
boró ke as péso ékso
na se agapíso pio polí
boró ke as péso ékso
Stis dikés su anasfálies
egó pigeno páso
Ke ta lógia pu mu ipes chthes
boró na ta ksecháso
na mi ta logariáso
|
