|
Απ’ τους φίλους π’ αγαπούσα
δεν το φανταζόμουνα
πως μια μέρα θα πονούσα
και θα προδωνόμουνα.
Νόμιζα πως ήταν φίλοι
κι όμως με προδώσανε
την καρδιά μου και τα χείλη
μου τα φαρμακώσανε.
Για τους φίλους έχω δώσει
τη μπουκιά απ’ το στόμα μου
και τα ρούχα μου ακόμα
τα ‘βγαλα απ’ το σώμα μου.
Νόμιζα πως ήταν φίλοι
κι όμως με προδώσανε
την καρδιά μου και τα χείλη
μου τα φαρμακώσανε.
Όταν έχεις τέτοιους φίλους
τι τους θέλεις τους εχθρούς;
Ο Θεός να σε φυλάει
από φίλους σαν κι αυτούς.
|
Ap’ tus fílus p’ agapusa
den to fantazómuna
pos mia méra tha ponusa
ke tha prodonómuna.
Nómiza pos ítan fíli
ki ómos me prodósane
tin kardiá mu ke ta chili
mu ta farmakósane.
Gia tus fílus écho dósi
ti bukiá ap’ to stóma mu
ke ta rucha mu akóma
ta ‘vgala ap’ to sóma mu.
Nómiza pos ítan fíli
ki ómos me prodósane
tin kardiá mu ke ta chili
mu ta farmakósane.
Όtan échis tétius fílus
ti tus thélis tus echthrus;
O Theós na se filái
apó fílus san ki aftus.
|
