|
Άνθρωπε δυστυχισμένε
πάρ’ το απόφαση καημένε
πως σε τούτη τη ζωή
λίγες θα `ναι οι χαρές σου
πιο πολλές οι συμφορές σου
κι αλογάριαστοι καημοί.
Κανένα αποτέλεσμα
τα δάκρυα δε φέρνουν
αψήφιστα πάρ’ τους λοιπόν
τους πόνους που σε δέρνουν.
Κάνε τόπο στην καρδιά σου
να χωρούν τα βάσανα σου
πιες τις πίκρες σαν κρασί
μες στην ψεύτρα κοινωνία
ζούμε όλοι μ’ αγωνία
πάρ’ το απόφαση κι εσύ.
Κανένα αποτέλεσμα
τα δάκρυα δε φέρνουν
αψήφιστα πάρ’ τους λοιπόν
τους πόνους που σε δέρνουν.
|
Άnthrope distichisméne
pár’ to apófasi kaiméne
pos se tuti ti zoí
líges tha `ne i charés su
pio pollés i simforés su
ki alogáriasti kaimi.
Kanéna apotélesma
ta dákria de férnun
apsífista pár’ tus lipón
tus pónus pu se dérnun.
Káne tópo stin kardiá su
na chorun ta vásana su
pies tis píkres san krasí
mes stin pseftra kinonía
zume óli m’ agonía
pár’ to apófasi ki esí.
Kanéna apotélesma
ta dákria de férnun
apsífista pár’ tus lipón
tus pónus pu se dérnun.
|
