|
Είσαι η αλήθεια και η συνήθεια που μ’ αγκαλιάζει
είσαι το γέλιο, είσαι η πίκρα, είσαι το νάζι.
Κάθε σου λέξη την κάνω στίχο και τραγουδάω
κάθε σου βλέμμα το κάνω δρόμο και περπατάω.
Σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ μ’ ένα πάθος τρελό
που μου δίνει κουράγιο να ζήσω.
Σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ μ’ ένα τρόπο απλό
μα δεν ξέρω μα δεν ξέρω αλλιώς ν’ αγαπήσω.
Είσαι η ελπίδα και η φροντίδα που με ζεσταίνει
είσαι το χάδι, είσαι το στόμα που με τρελαίνει.
Με το φιλί σου ζωή μου δίνεις ψυχή μου κλέβεις
με το κορμί σου σε παραδείσους με ταξιδεύεις.
Σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ μ’ ένα πάθος τρελό
που μου δίνει κουράγιο να ζήσω.
Σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ μ’ ένα τρόπο απλό
μα δεν ξέρω μα δεν ξέρω αλλιώς ν’ αγαπήσω.
|
Ise i alíthia ke i siníthia pu m’ agkaliázi
ise to gélio, ise i píkra, ise to názi.
Káthe su léksi tin káno stícho ke tragudáo
káthe su vlémma to káno drómo ke perpatáo.
S’ agapó s’ agapó m’ éna páthos treló
pu mu díni kurágio na zíso.
S’ agapó s’ agapó m’ éna trópo apló
ma den kséro ma den kséro alliós n’ agapíso.
Ise i elpída ke i frontída pu me zesteni
ise to chádi, ise to stóma pu me treleni.
Me to filí su zoí mu dínis psichí mu klévis
me to kormí su se paradisus me taksidevis.
S’ agapó s’ agapó m’ éna páthos treló
pu mu díni kurágio na zíso.
S’ agapó s’ agapó m’ éna trópo apló
ma den kséro ma den kséro alliós n’ agapíso.
|
