|
Σ’ ερημονήσι σε νησί
έλα να πάμε εγώ κι εσύ.
Στάχτη η ζωή μας η μισή
στον κόσμο αυτό που μας μισεί
Κι όπως θα χάνεται το πλοίο
κι η Αθήνα θα μακραίνει πίσω,
γείρε ξανά να σε φιλήσω
θέλω τα χείλη μου να κλείσω
να κρατηθώ, μη βλαστημήσω.
Θέλω τα χείλη μου να κλείσω.
Σ’ ερημονήσι σε νησί
μονάχοι οι δυο εγώ κι εσύ.
Σαν Ροβινσώνες σαν παιδιά
θα παίζουμε στην αμμουδιά.
Κι όπως θα χάνεται το πλοίο
κι η Αθήνα θα μακραίνει πίσω,
γείρε ξανά να σε φιλήσω
θέλω τα χείλη μου να κλείσω
να κρατηθώ, μη βλαστημήσω.
Θέλω τα χείλη μου να κλείσω.
|
S’ erimonísi se nisí
éla na páme egó ki esí.
Stáchti i zoí mas i misí
ston kósmo aftó pu mas misi
Ki ópos tha chánete to plio
ki i Athína tha makreni píso,
gire ksaná na se filíso
thélo ta chili mu na kliso
na kratithó, mi vlastimíso.
Thélo ta chili mu na kliso.
S’ erimonísi se nisí
monáchi i dio egó ki esí.
San Rovinsónes san pediá
tha pezume stin ammudiá.
Ki ópos tha chánete to plio
ki i Athína tha makreni píso,
gire ksaná na se filíso
thélo ta chili mu na kliso
na kratithó, mi vlastimíso.
Thélo ta chili mu na kliso.
|
