Σαν έρημα καράβια
και σαν ξωκλήσι στην κορφή
σαν γερακιού πορεία
και σαν ξεκούρδιστη χορδή
Ο χώρος δεδομένος
κι εσύ απ’ έξω μια ζωή
ο χρόνος τελειωμένος
πάντα κοντά ποτέ μαζί
Σαν τρίξιμο μεσημεριού
σαν όνειρο κρυμμένο
όπως ανάσα βραδινή
σαν τελευταίο τρένο
Ξερολιθιά και βράχος
άνθρωπος και θεός μαζί
ορίζοντας που σβήνει
στιγμή που δε θα ξαναρθεί
Σαν τρίξιμο μεσημεριού
σαν όνειρο κρυμμένο
όπως ανάσα βραδινή
σαν τελευταίο τρένο
Γραμμές πάντα καμπύλες
ευθείες μόνο στο χαρτί
παράλληλες ευθείες
που τις ενώνει μια σιωπή
Σαν τρίξιμο μεσημεριού
σαν όνειρο κρυμμένο
όπως ανάσα βραδινή
σαν τελευταίο τρένο
|
San érima karávia
ke san ksoklísi stin korfí
san gerakiu poria
ke san ksekurdisti chordí
O chóros dedoménos
ki esí ap’ ékso mia zoí
o chrónos telioménos
pánta kontá poté mazí
San tríksimo mesimeriu
san óniro krimméno
ópos anása vradiní
san telefteo tréno
Kserolithiá ke vráchos
ánthropos ke theós mazí
orízontas pu svíni
stigmí pu de tha ksanarthi
San tríksimo mesimeriu
san óniro krimméno
ópos anása vradiní
san telefteo tréno
Grammés pánta kabíles
efthies móno sto chartí
parálliles efthies
pu tis enóni mia siopí
San tríksimo mesimeriu
san óniro krimméno
ópos anása vradiní
san telefteo tréno
|