|
Στη βροχή με σκυμμένο κεφάλι
Πάλι εγώ κι ο καιρός ίδιο χάλι
Δεν αφήνει η σιωπή τη σκυτάλη
Το σενάριο φτωχό
Κάνει κρύο, μα μέσα μου βράζω
Περπατάω, μα δεν πλησιάζω
Σε έχω ανάγκη σου λέω, ουρλιάζω
Και ακούω την ηχώ
Σε έχω ανάγκη, το ξέρεις καλά
Σ’ το φωνάζω κοιτώντας ψηλά
Ο Θεός, ο κανείς, ο από μηχανής να σε φέρει σε μένα ξανά
Σε έχω ανάγκη το ξέρεις καλά
Ούτε “τι”, “πως” ούτε “αλλά”
Αν δε σ’ έχω εδώ, δε γουστάρω να ζω
Σε έχω ανάγκη κι εσύ πουθενά.
Στις σκιές μου χωρίς τη σκιά σου
Δηλητήριο ο καημός στην υγειά σου
Είπες πάντα μαζί, για φαντάσου
τι αστείο κι αυτό
Με καρδιά σιωπηλή που ρετάρει
Και ψυχή κάπου εκεί στο πατάρι
Του μυαλού μου το απομεινάρι
Στη μορφή σου πιστό
Σε έχω ανάγκη, το ξέρεις καλά
Σ’ το φωνάζω κοιτώντας ψηλά
Ο Θεός, ο κανείς, ο από μηχανής να σε φέρει σε μένα ξανά
Σε έχω ανάγκη το ξέρεις καλά
Ούτε “τι”, “πως” ούτε “αλλά”
Αν δε σ’ έχω εδώ, δε γουστάρω να ζω
Σε έχω ανάγκη κι εσύ πουθενά.
|
Sti vrochí me skimméno kefáli
Páli egó ki o kerós ídio cháli
Den afíni i siopí ti skitáli
To senário ftochó
Káni krío, ma mésa mu vrázo
Perpatáo, ma den plisiázo
Se écho anágki su léo, urliázo
Ke akuo tin ichó
Se écho anágki, to kséris kalá
S’ to fonázo kitóntas psilá
O Theós, o kanis, o apó michanís na se féri se ména ksaná
Se écho anágki to kséris kalá
Oíte “ti”, “pos” ute “allá”
An de s’ écho edó, de gustáro na zo
Se écho anágki ki esí puthená.
Stis skiés mu chorís ti skiá su
Dilitírio o kaimós stin igiá su
Ipes pánta mazí, gia fantásu
ti astio ki aftó
Me kardiá siopilí pu retári
Ke psichí kápu eki sto patári
Tu mialu mu to apominári
Sti morfí su pistó
Se écho anágki, to kséris kalá
S’ to fonázo kitóntas psilá
O Theós, o kanis, o apó michanís na se féri se ména ksaná
Se écho anágki to kséris kalá
Oíte “ti”, “pos” ute “allá”
An de s’ écho edó, de gustáro na zo
Se écho anágki ki esí puthená.
|
