Λάμπει ο ήλιος την ημέρα,
το φεγγάρι την αυγή,
λάμπει και το πρόσωπό σας
σχόλη και καθημερνή.
Δείτε πως σας καμαρώνει
όλη μας η συντροφιά,
τα ωραία σας τα κάλλη
και την τόση ομορφιά.
Ώπα, είπα, λέω.
Σία κι αράξαμε, άιντε παιδιά,
ήρθε τσουκάλι για κακαβιά,
σία κι αράξαμε μπρος στ’ ακρογιάλι,
τέλειωσ’ η βάρδια μας κι αύριο πάλι.
Χουζούρι, ξάπλα στην αμμουδιά,
να μας σερβίρουνε την κακαβιά,
χουζούρι, ξάπλα, γλέντι και τρέλα,
ε, ρε, και να ‘χαμε και μια κοπέλα.
|
Lábi o ílios tin iméra,
to fengári tin avgí,
lábi ke to prósopó sas
schóli ke kathimerní.
Dite pos sas kamaróni
óli mas i sintrofiá,
ta orea sas ta kálli
ke tin tósi omorfiá.
Ώpa, ipa, léo.
Sía ki aráksame, áinte pediá,
írthe tsukáli gia kakaviá,
sía ki aráksame bros st’ akrogiáli,
télios’ i várdia mas ki avrio páli.
Chuzuri, ksápla stin ammudiá,
na mas servírune tin kakaviá,
chuzuri, ksápla, glénti ke tréla,
e, re, ke na ‘chame ke mia kopéla.
|