|
Φίλος πιστός η μοναξιά
κάθε στιγμή με συντροφεύει
με περιμένει σαν εσένα στα σκαλιά
αλλά ποτέ δε φεύγει
Στο δικό σου γκρίζο πάλι δε γυρίζω
κι όταν απ’τα μέρη σου περνάω θα δακρύζω
μα δεν επιστρέφω τώρα πια αντέχω
με μανία ότι σε θυμίζει καταστρέφω
Πιστός κι εγώ στη μοναξιά
έχουμε τους δικούς μας νόμους
κι αν κάπου κάπου σαν εσένα με πονά
εγώ γυρνώ στους δρόμους
Στο δικό σου γκρίζο πάλι δε γυρίζω
κι όταν απ’τα μέρη σου περνάω θα δακρύζω
μα δεν επιστρέφω τώρα πια αντέχω
με μανία ότι σε θυμίζει καταστρέφω
|
Fílos pistós i monaksiá
káthe stigmí me sintrofevi
me periméni san eséna sta skaliá
allá poté de fevgi
Sto dikó su gkrízo páli de girízo
ki ótan ap’ta méri su pernáo tha dakrízo
ma den epistréfo tóra pia antécho
me manía óti se thimízi katastréfo
Pistós ki egó sti monaksiá
échume tus dikus mas nómus
ki an kápu kápu san eséna me poná
egó girnó stus drómus
Sto dikó su gkrízo páli de girízo
ki ótan ap’ta méri su pernáo tha dakrízo
ma den epistréfo tóra pia antécho
me manía óti se thimízi katastréfo
|
