Περπατώ μονοπάτια επικίνδυνα
Λογαριάζω τις μέρες με πόνο
Θέλω εσένα που έχασα σήμερα
Θέλω εσένα, εσένα και μόνο
Δε μπορώ να ξεχάσω τα μάτια σου
Δεν αντέχω να μην σ’ ακουμπάω
Όλοι βλέπουν το γέλιο στα χείλη μου
Μα υποκρίνομαι όταν γελάω
Πώς να αλλάξω τη ζωή και την ψυχή σου
Να μ’’αγαπήσεις πιο πολύ κι απ’ την αρχή
Θέλω να βλέπω ό,τι δω μόνο μαζί σου
Να ‘μαι για σένα και για μένα να ‘σαι εσύ
Θέλω εσένα
Σε θέλω πίσω όσο ποτέ, όσο κανένα
Θέλω εσένα
Που έχεις γίνει το ακατόρθωτο για μένα
Το τηλέφωνο μένει αμίλητο
Και αφήνω το σώμα να πέσει
Ποιο γυαλί, ποιο πικρό δηλητήριο
Το κορμί μου θα βγάλει απ’ τη μέση
|
Perpató monopátia epikíndina
Logariázo tis méres me póno
Thélo eséna pu échasa símera
Thélo eséna, eséna ke móno
De boró na ksecháso ta mátia su
Den antécho na min s’ akubáo
Όli vlépun to gélio sta chili mu
Ma ipokrínome ótan geláo
Pós na allákso ti zoí ke tin psichí su
Na m’’agapísis pio polí ki ap’ tin archí
Thélo na vlépo ó,ti do móno mazí su
Na ‘me gia séna ke gia ména na ‘se esí
Thélo eséna
Se thélo píso óso poté, óso kanéna
Thélo eséna
Pu échis gini to akatórthoto gia ména
To tiléfono méni amílito
Ke afíno to sóma na pési
Pio gialí, pio pikró dilitírio
To kormí mu tha vgáli ap’ ti mési
|