|
Συλλαβιστά
ήρθε η νύχτα
ξεντύθηκε η σιωπή
κι ορμάει
Μπήκες σκυφτός
ήσουν βρεγμένος
και κάθησες ξανά
στο πλάι
Μείνε λίγο ακόμα
να μπορέσω να νιώσω
να μπορώ να θυμάμαι
να μη λεω πως λυπάμαι
Μείνε λίγο ακόμα
κλείσαν’ όλοι οι δρόμοι
τα μεγάλα ταξίδια
πάντα κάνουμε μόνοι
Συλλαβιστά
πάντα ρωτούσες
η αγάπη μας μετά
πού πάει
Ψάχνεις το φως
πέρασε η ώρα
Ξεντύθηκες μα εδώ
φυσάει
|
Sillavistá
írthe i níchta
ksentíthike i siopí
ki ormái
Bíkes skiftós
ísun vregménos
ke káthises ksaná
sto plái
Mine lígo akóma
na boréso na nióso
na boró na thimáme
na mi leo pos lipáme
Mine lígo akóma
klisan’ óli i drómi
ta megála taksídia
pánta kánume móni
Sillavistá
pánta rotuses
i agápi mas metá
pu pái
Psáchnis to fos
pérase i óra
Ksentíthikes ma edó
fisái
|
