Δυο κορίτσια απ’ τα μοντέρνα,
μας την κλείσαν την ταβέρνα,
για ν’ ακούσουνε μια φίνα μπουζουκιά.
Στων κεφιών τους τα χατήρια,
σπάσαν πιάτα και ποτήρια
και ντροπιάσαν όλη τη μαγκιά.
Δυο κορίτσια της προόδου,
ξανοιχτήκανε αρόδου,
για να πιάσουνε με μάγκες κουμπαριά.
Τραγουδήσαν και σφυρίξαν
και στο “μάλιστα” μας ρίξαν,
με κολπάκια φίνα και βαριά.
Δυο κορίτσια απ’ τα καινούρια,
στην ταβέρνα κάναν γιούρια
και μας κάψαν οι κακούργες την καρδιά.
Αμολήσαν παραγάδι
και ψαρέψαν σ’ ένα βράδυ,
τα πιο ντερμπεντέρικα παιδιά.
Στων κεφιών τους τα χατήρια,
σπάσαν πιάτα και ποτήρια
και ντροπιάσαν όλη τη μαγκιά.
|
Dio korítsia ap’ ta montérna,
mas tin klisan tin tavérna,
gia n’ akusune mia fína buzukiá.
Ston kefión tus ta chatíria,
spásan piáta ke potíria
ke ntropiásan óli ti magkiá.
Dio korítsia tis proódu,
ksanichtíkane aródu,
gia na piásune me mágkes kubariá.
Tragudísan ke sfiríksan
ke sto “málista” mas ríksan,
me kolpákia fína ke variá.
Dio korítsia ap’ ta kenuria,
stin tavérna kánan giuria
ke mas kápsan i kakurges tin kardiá.
Amolísan paragádi
ke psarépsan s’ éna vrádi,
ta pio nterbentérika pediá.
Ston kefión tus ta chatíria,
spásan piáta ke potíria
ke ntropiásan óli ti magkiá.
|