|
Τι ξέρεις για τα όνειρα που μοιάζουν με βαγόνια
σε σκουριασμένες κι άχρηστες μες τη βροχή γραμμές
Τι ξέρεις για τα κύματα που είναι χαμένα χρόνια
και ποιοι μ’ αποχαιρέτισαν και ζουν στις ερημιές
Τι ξέρεις για τα όνειρα και πίκρα τι σημαίνει
γι’ αυτά που διάλεξε κανείς και το `χει μυστικό
Και λες πως ζει στον ουρανό με μια φωτιά σβησμένη
ώσπου να γίνει κάποτε στη γη βεγγαλικό
Τι ξέρεις για τα όνειρα κάποιων απλών ανθρώπων
που όλα πια τ’ αρνήθηκαν και ζουν μες στη σιωπή
Πως έμαθες το μυστικό και δε μου λες τον τρόπο
για τη μοιραία κίνηση και την ανατροπή
|
Ti kséris gia ta ónira pu miázun me vagónia
se skuriasménes ki áchristes mes ti vrochí grammés
Ti kséris gia ta kímata pu ine chaména chrónia
ke pii m’ apocherétisan ke zun stis erimiés
Ti kséris gia ta ónira ke píkra ti simeni
gi’ aftá pu diálekse kanis ke to `chi mistikó
Ke les pos zi ston uranó me mia fotiá svisméni
óspu na gini kápote sti gi vengalikó
Ti kséris gia ta ónira kápion aplón anthrópon
pu óla pia t’ arníthikan ke zun mes sti siopí
Pos émathes to mistikó ke de mu les ton trópo
gia ti mirea kínisi ke tin anatropí
|
