|
Τι μάγια πες μου σ’ έχουνε ποτίσει
και μ’ έχεις πια για πάντα λησμονήσει
κι από ‘ναν έρωτα τόσο μεγάλο
μας μένει λίγη στάχτη τίποτ άλλο
κι από ‘ναν έρωτα τόσο μεγάλο
μας μένει λίγη στάχτη τίποτ άλλο.
Και όμως για φαντάσου τόσα χρόνια
αγάπη μου ‘χεις δείξει και συμπόνοια,
γι’ αυτό και με το νου μου το `χα βάλει,
πως πάμε στης αγάπης το λιμάνι,
γι’ αυτό και με το νου μου το `χα βάλει,
πως πάμε στης αγάπης το λιμάνι.
Γκρεμίσαν τα παλάτια που `χα κτίσει
και έχουν οι ελπίδες μου πια σβήσει
και μένει από ‘να έρωτα μεγάλο
η στάχτη απ το τσιγάρο τίποτ’ άλλο,
και μένει από ‘να έρωτα μεγάλο
η στάχτη απ το τσιγάρο τίποτ’ άλλο.
Και μένει από ‘να έρωτα μεγάλο
η στάχτη απ το τσιγάρο τίποτ’ άλλο,
και μένει από ‘να έρωτα μεγάλο
η στάχτη απ το τσιγάρο τίποτ’ άλλο.
|
Ti mágia pes mu s’ échune potísi
ke m’ échis pia gia pánta lismonísi
ki apó ‘nan érota tóso megálo
mas méni lígi stáchti típot állo
ki apó ‘nan érota tóso megálo
mas méni lígi stáchti típot állo.
Ke ómos gia fantásu tósa chrónia
agápi mu ‘chis diksi ke sibónia,
gi’ aftó ke me to nu mu to `cha váli,
pos páme stis agápis to limáni,
gi’ aftó ke me to nu mu to `cha váli,
pos páme stis agápis to limáni.
Gkremísan ta palátia pu `cha ktísi
ke échun i elpídes mu pia svísi
ke méni apó ‘na érota megálo
i stáchti ap to tsigáro típot’ állo,
ke méni apó ‘na érota megálo
i stáchti ap to tsigáro típot’ állo.
Ke méni apó ‘na érota megálo
i stáchti ap to tsigáro típot’ állo,
ke méni apó ‘na érota megálo
i stáchti ap to tsigáro típot’ állo.
|
