|
Το βλέπω πως δε μ’ αγαπάς
το βλέπω πως θα φύγεις,
κοίτα να ναι ξημέρωμα
την πόρτα όταν θ’ ανοίγεις.
Για να ξυπνήσω και να πω
πως ήταν στ’ όνειρο μου
που ζέσταινα στο χέρι σου,
στο χέρι σου, το χέρι το δικό μου.
Το βλέπω πως κουράστηκες
το βλέπω θα μου λείψεις
μη λησμονήσεις φεύγοντας
τα μάτια να μου κλείσεις.
Να μη σε δω να χάνεσαι
κείνη τη μαύρη ώρα
να μη τον δω τον ουρανό,
τον ουρανό, όταν θα φέρνει μπόρα
|
To vlépo pos de m’ agapás
to vlépo pos tha fígis,
kita na ne ksiméroma
tin pórta ótan th’ anigis.
Gia na ksipníso ke na po
pos ítan st’ óniro mu
pu zéstena sto chéri su,
sto chéri su, to chéri to dikó mu.
To vlépo pos kurástikes
to vlépo tha mu lipsis
mi lismonísis fevgontas
ta mátia na mu klisis.
Na mi se do na chánese
kini ti mavri óra
na mi ton do ton uranó,
ton uranó, ótan tha férni bóra
|
