Τα μάτια σου μιλούν για χωρισμό,
τα χείλη στάζουν λόγια του πολέμου
και με ρωτάει η καρδιά τι θέλω εγώ εδώ,
χαρτάκι μες στην αγκαλιά του ανέμου…
Το δηλητήριο που εσύ με πότισες
κυλάει στις φλέβες και το αίμα μου παγώνει.
Ποτέ δε μ’ ένιωσες, μ’ εκμεταλλεύτηκες,
ακόμα και το “σ’ αγαπώ” σου με πληγώνει…
Το δηλητήριο που εσύ με πότισες
κυλάει στις φλέβες και το αίμα μου παγώνει.
Φύγε καλύτερα μια ώρα αρχίτερα,
μην πεις πως είναι η αγάπη όταν σκοτώνει!..
Τα χέρια σου μαχαίρια του καημού,
το σώμα σου παγίδα του θανάτου.
Χωρίς ντροπή μου λες πως είσαι πια αλλού
και χάνεσαι χαράματα Σαββάτου…
|
Ta mátia su milun gia chorismó,
ta chili stázun lógia tu polému
ke me rotái i kardiá ti thélo egó edó,
chartáki mes stin agkaliá tu anému…
To dilitírio pu esí me pótises
kilái stis fléves ke to ema mu pagóni.
Poté de m’ énioses, m’ ekmetalleftikes,
akóma ke to “s’ agapó” su me pligóni…
To dilitírio pu esí me pótises
kilái stis fléves ke to ema mu pagóni.
Fíge kalítera mia óra archítera,
min pis pos ine i agápi ótan skotóni!..
Ta chéria su macheria tu kaimu,
to sóma su pagida tu thanátu.
Chorís ntropí mu les pos ise pia allu
ke chánese charámata Savvátu…
|