Το πρωινό το ξύπνημα, το πρώτο μου τσιγάρο,
της μέρας το ξεκίνημα κι οι ώρες στο γραφείο,
του γυρισμού η διαδρομή, το χτύπημα της πόρτας,
άμα δεν ήσουνα εσύ, θα `ταν συνηθισμένα.
Μα εσύ τα κάνεις όνειρο,
τα κάνεις μαγεμένα,
εσύ τους δίνεις νόημα,
τα κάνεις μαγεμένα.
Η μουσική και το ποτό, τα γέλια και τ’ αστεία,
το θέατρο, το σινεμά κι οι βόλτες στην πλατεία,
τα Σάββατα κι οι Κυριακές, οι εκδρομές και οι γιορτές,
άμα δεν ήσουνα εσύ, θα `ταν συνηθισμένα.
Μα εσύ τα κάνεις όνειρο,
τα κάνεις μαγεμένα,
εσύ τους δίνεις νόημα,
τα κάνεις μαγεμένα.
|
To prinó to ksípnima, to próto mu tsigáro,
tis méras to ksekínima ki i óres sto grafio,
tu girismu i diadromí, to chtípima tis pórtas,
áma den ísuna esí, tha `tan sinithisména.
Ma esí ta kánis óniro,
ta kánis mageména,
esí tus dínis nóima,
ta kánis mageména.
I musikí ke to potó, ta gélia ke t’ astia,
to théatro, to sinemá ki i vóltes stin platia,
ta Sávvata ki i Kiriakés, i ekdromés ke i giortés,
áma den ísuna esí, tha `tan sinithisména.
Ma esí ta kánis óniro,
ta kánis mageména,
esí tus dínis nóima,
ta kánis mageména.
|