ΠΑΤΩΜΑ | Patoma

Πάτωμα          

Κοντά στα κύματα

θα χτίσω το παλάτι μου.

Θα βάλω πόρτες

μ’ αλυσίδες και παγώνια.

Και μες στη θάλασσα

θα ρίξω το κρεβάτι μου

γιατί κι οι έρωτες

μου φάγανε τα χρόνια

Να κοιμηθώ στο πάτωμα

να κλείσω και τα μάτια

γιατί υπάρχουν κι άτομα

που γίνονται κομμάτια

Ξυπνώ μεσάνυχτα

κι ανοίγω το παράθυρο

κι αυτό που κάνω

ποιος σου το’ πε αδυναμία

Που λογαριάζω

το μηδέν μου με το άπειρο

και βρίσκω ανάπηρο

τον κόσμο στα σημεία

Να κοιμηθώ στο πάτωμα

να κλείσω και τα μάτια

γιατί υπάρχουν κι άτομα

που γίνονται κομμάτια.

Στίχοι/Μουσική:   Λίνα Νικολακοπούλου/Σταμάτης Κραουνάκης

Τάνια Τσανακλίδου, Αρλέτα, Χαρούλα Αλεξίου, Άλκηστις Πρωτοψάλτη, Γιάννης Πάριος 

Boden

Nahe bei den Wellen

werden ich meinen Palast bauen.

Ich werde Türen anbringen

mit Ketten und mit Pfauen.

Und ins Meer

werde ich mein Bett werfen

denn auch die Liebschaften

haben mir die Jahre gestohlen.

Ich will auf dem Boden schlafen

will auch meine Augen schließen

denn es gibt auch viele Menschen

die in Stücke gerissen wurden.

Ich wache um Mitternacht auf

und öffne das Fenster

und das was ich mache

wer hat dir gesagt, es sei Schwäche?

Da ich meine Null

mit der Unendlichkeit verrechne

und die Zeichen der Welt

unentschlossen* vorfinde.

Ich will auf dem Boden schlafen

will auch meine Augen schließen

denn es gibt auch viele Menschen

die in Stücke gerissen wurden.

*inkompetent, behindert