Εσύ με άφησες εσύ
χωρίς καρδιά,
χωρίς ψυχή,
χωρίς αισθήματα.
Εσύ με άφησες εσύ
και η καρδιά σου
η τρελή
που ψάχνει θύματα.
Ένα άγαλμα κοιτάζεις,
σ’ ένα άγαλμα μιλάς,
ένα άγαλμα αγκαλιάζεις,
ένα άγαλμα φιλάς.
Εσύ με άφησες
που κλαις,
τα λόγια τώρα που μου λες
δεν τα αισθάνομαι.
Εσύ με άφησες
που φταις
και απ’ τις δικές σου ενοχές
κοντά σου χάνομαι.
|
Esí me áfises esí
chorís kardiá,
chorís psichí,
chorís esthímata.
Esí me áfises esí
ke i kardiá su
i trelí
pu psáchni thímata.
Έna ágalma kitázis,
s’ éna ágalma milás,
éna ágalma agkaliázis,
éna ágalma filás.
Esí me áfises
pu kles,
ta lógia tóra pu mu les
den ta esthánome.
Esí me áfises
pu ftes
ke ap’ tis dikés su enochés
kontá su chánome.
|