Ταξίδι μέσα στη σιωπή
ξεκίνησα ένα βράδυ,
κανένας δε μου το ‘χε πει
πως θα ‘ταν για τον Άδη,
κανένας δε μου το `χε πει
πως θα ‘ταν για τον Άδη.
Σβηστό στα χέρια το κερί,
ποια μοίρα με αρπάζει,
στον Άγιο Πέτρο σηκωτή
με πάει και με δικάζει,
στον Άγιο Πέτρο σηκωτή
με πάει και με δικάζει.
Άγιε μου, ρίξε μια πενιά
και χόρεψε για μένα,
κι αν βγήκε ο Χάρος παγανιά
του τα ‘χω κερασμένα.
Τα σφάλματα που έκανες,
μου λέει, συλλογίσου,
το ξέρω πως στα όρια
έζησες τη ζωή σου,
το ξέρω πως στα όρια
έζησες τη ζωή σου.
Κακό δεν έβαζα στο νου,
αλήθεια σου το λέω,
και με τον πόνο του αλλουνού
ακόμα τώρα κλαίω,
και με τον πόνο του αλλουνού
ακόμα τώρα κλαίω.
Άγιε μου, ρίξε μια πενιά
και χόρεψε για μένα,
κι αν βγήκε ο Χάρος παγανιά
του τα ‘χω κερασμένα.
Άγιε μου, ρίξε μια πενιά
και χόρεψε για μένα,
κι αν βγήκε ο Χάρος παγανιά
όλα συγχωρεμένα.
|
Taksídi mésa sti siopí
ksekínisa éna vrádi,
kanénas de mu to ‘che pi
pos tha ‘tan gia ton Άdi,
kanénas de mu to `che pi
pos tha ‘tan gia ton Άdi.
Svistó sta chéria to kerí,
pia mira me arpázi,
ston Άgio Pétro sikotí
me pái ke me dikázi,
ston Άgio Pétro sikotí
me pái ke me dikázi.
Άgie mu, ríkse mia peniá
ke chórepse gia ména,
ki an vgíke o Cháros paganiá
tu ta ‘cho kerasména.
Ta sfálmata pu ékanes,
mu léi, sillogisu,
to kséro pos sta ória
ézises ti zoí su,
to kséro pos sta ória
ézises ti zoí su.
Kakó den évaza sto nu,
alíthia su to léo,
ke me ton póno tu allunu
akóma tóra kleo,
ke me ton póno tu allunu
akóma tóra kleo.
Άgie mu, ríkse mia peniá
ke chórepse gia ména,
ki an vgíke o Cháros paganiá
tu ta ‘cho kerasména.
Άgie mu, ríkse mia peniá
ke chórepse gia ména,
ki an vgíke o Cháros paganiá
óla sigchoreména.
|