Αι γενεαί πάσαι, ύμνον τη Ταφή Σου, προσφέρουσι Χριστέ μου.
Καθελών του ξύλου, ο Αριμαθείας, εν τάφω Σε κηδεύει.
Μυροφόροι ήλθον, μύρα σοι, Χριστέ μου, κομίζουσαι προφρόνως.
Δεύρο πάσα κτίσις, ύμνους εξοδίους, προσοίωμεν τω Κτίστη.
Ούς έθρεψε το μάννα, εκίνησαν την πτέρναν, κατά του ευεργέτου.
Ιωσήφ κηδεύει, συν τω Νικοδήμω, νεκροπρεπώς τον Κτίστην.
Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου Τέκνον, πού έδυ σου το κάλλος;
Υιέ Θεού παντάναξ, Θεέ μου πλαστουργέ μου, πώς πάθος κατεδέξω;
Έρραναν τον τάφον αι Μυροφόροι μύρα, λίαν πρωί ελθούσαι.
Ω Τριάς Θεέ μου, Πατήρ Υιός και Πνεύμα, ελέησον τον κόσμον.
Ιδείν την του Υιού σου, Ανάστασιν, Παρθένε, αξίωσον σους δούλους.
|
E genee páse, ímnon ti Tafí Su, prosférusi Christé mu.
Kathelón tu ksílu, o Arimathias, en táfo Se kidevi.
Mirofóri ílthon, míra si, Christé mu, komízuse profrónos.
Devro pása ktísis, ímnus eksodíus, prosiomen to Ktísti.
Oís éthrepse to mánna, ekínisan tin ptérnan, katá tu evergétu.
Iosíf kidevi, sin to Nikodímo, nekroprepós ton Ktístin.
O glikí mu éar, glikítatón mu Téknon, pu édi su to kállos;
Iié Theu pantánaks, Theé mu plasturgé mu, pós páthos katedékso;
Έrranan ton táfon e Mirofóri míra, lían pri elthuse.
O Triás Theé mu, Patír Iiós ke Pnevma, eléison ton kósmon.
Idin tin tu Iiu su, Anástasin, Parthéne, aksíoson sus dulus.
|