Δεν κουράστηκα ποτέ να ονειρεύομαι
δεν κουράστηκα με όλα να παλεύω
μια ζωή στην ανηφόρα να πορεύομαι
και μεγάλα παραμύθια να πιστεύω
Δεν κουράστηκα ποτέ να ερωτεύομαι
δεν κουράστηκα να δίνω την ψυχή μου
όλα θέλω να τα ζω και να τα γεύομαι
μου ανήκει κάθε ώρα και στιγμή μου
Ακόμα στο καλό εγώ πιστεύω
ακόμα την πιστεύω την ζωή,
και αν δεν μπορώ στον ουρανό ν’ ανέβω
μπορεί ο ουρανός να κατεβεί
Δεν κουράστηκα ποτέ να ονειρεύομαι
δεν κουράστηκα σε κάτι να ελπίζω
όλο κόλπα μαγικά να μηχανεύομαι
και ανάποδα τον κόσμο να γυρίζω
Δεν κουράστηκα ποτέ να παγιδεύομαι
και να κάνω το `να λάθος πάνω στ’ άλλο
δεν κουράστηκα ποτέ να εμπιστεύομαι
την καρδιά μου τον εχθρό μου τον μεγάλο
|
Den kurástika poté na onirevome
den kurástika me óla na palevo
mia zoí stin anifóra na porevome
ke megála paramíthia na pistevo
Den kurástika poté na erotevome
den kurástika na díno tin psichí mu
óla thélo na ta zo ke na ta gevome
mu aníki káthe óra ke stigmí mu
Akóma sto kaló egó pistevo
akóma tin pistevo tin zoí,
ke an den boró ston uranó n’ anévo
bori o uranós na katevi
Den kurástika poté na onirevome
den kurástika se káti na elpízo
ólo kólpa magiká na michanevome
ke anápoda ton kósmo na girízo
Den kurástika poté na pagidevome
ke na káno to `na láthos páno st’ állo
den kurástika poté na ebistevome
tin kardiá mu ton echthró mu ton megálo
|