Ο κόσμος άλλαξε και πάρτε το χαμπάρι
κι ο κάθε ένας νέο δρόμο έχει πάρει,
δεν τον πειράζει για το τι θα πουν οι άλλοι,
όλα γι’ αυτόν πια είναι περασμένα κάλλη,
δεν τον πειράζει για το τι θα πουν οι άλλοι,
όλα γι’ αυτόν πια είναι περασμένα κάλλη.
Οι αριστοκράτες μας το ρίξαν στο κουρμπέτι
γιατί γουστάρουνε κι αυτοί ζωή ρεμπέτη,
όλα παλιώνουν στη ζωή, μονάχα εκείνη,
αχ! η μποέμικη ζωή ποτέ δε σβήνει,
όλα παλιώνουν στη ζωή, μονάχα εκείνη,
αχ! η μποέμικη ζωή ποτέ δε σβήνει.
Πάνε τα φράγκα, τα κολάρα κι οι γραβάτες,
πάνε οι ρούμπες, τα τανγκό κι οι σερενάτες,
τώρα χασάπικο με κάποια πιτσιρίκα
γιατί αυτή η ζωή μονάχα έχει γλύκα,
τώρα χασάπικο με κάποια πιτσιρίκα
γιατί αυτή η ζωή μονάχα έχει γλύκα.
|
O kósmos állakse ke párte to chabári
ki o káthe énas néo drómo échi pári,
den ton pirázi gia to ti tha pun i álli,
óla gi’ aftón pia ine perasména kálli,
den ton pirázi gia to ti tha pun i álli,
óla gi’ aftón pia ine perasména kálli.
I aristokrátes mas to ríksan sto kurbéti
giatí gustárune ki afti zoí rebéti,
óla paliónun sti zoí, monácha ekini,
ach! i boémiki zoí poté de svíni,
óla paliónun sti zoí, monácha ekini,
ach! i boémiki zoí poté de svíni.
Páne ta frágka, ta kolára ki i gravátes,
páne i rubes, ta tangkó ki i serenátes,
tóra chasápiko me kápia pitsiríka
giatí aftí i zoí monácha échi glíka,
tóra chasápiko me kápia pitsiríka
giatí aftí i zoí monácha échi glíka.
|