Βλέπω μια άνοιξη χαμένη κι ορφανή
και μια ηλιαχτίδα το σκοτάδι να τη σέρνει
ποιος θεός, ποια μοίρα τις κρατάει στη ζωή
ποιος τις δένει..
Δεν υπάρχει πρίγκηπας , ούτε και βασιλιάς
ούτε ξόρκια και ευχές δεν τις ελευθερώνουν
μόνο άνθρωποι μπορούνε κάποιοι από `μας
σαν θυμώνουν..
Ένα αχ δεν είναι αρκετό
ούτε και αν σκύβεις το κεφάλι
ούτε και το αμίλητο νερό, ούτε κι η ζάλη
ούτε κι η ζάλη.
Και ούτε θα με στέρξει το άστρο μου
ούτε θα με λυπηθεί το κύμα
ούτε θα σωθώ στο κάστρο μου
αν φοβηθώ και αν δεν κάνω βήμα.
Δεν περνάει ο χρόνος για όποιον είναι φυλακή
και του δεσμοφύλακα η μισή ζωή χαμένη
τι κι αν λέω «καλός εγώ, οι άλλοι είναι οι κακοί»
τι μου μένει..
Ένα αχ δεν είναι αρκετό
ούτε και αν σκύβεις το κεφάλι
ούτε και το αμίλητο νερό ούτε κι η ζάλη
ούτε κι η ζάλη.
Κι ούτε θα με στέρξει το άστρο μου
ούτε θα με λυπηθεί το κύμα
ούτε θα σωθώ στο κάστρο μου
αν φοβηθώ και αν δεν κάνω βήμα
|
Olépo mia ániksi chaméni ki orfaní
ke mia iliachtída to skotádi na ti sérni
pios theós, pia mira tis kratái sti zoí
pios tis déni..
Den ipárchi prígkipas , ute ke vasiliás
ute ksórkia ke efchés den tis eleftherónun
móno ánthropi borune kápii apó `mas
san thimónun..
Έna ach den ine arketó
ute ke an skívis to kefáli
ute ke to amílito neró, ute ki i záli
ute ki i záli.
Ke ute tha me stérksi to ástro mu
ute tha me lipithi to kíma
ute tha sothó sto kástro mu
an fovithó ke an den káno víma.
Den pernái o chrónos gia ópion ine filakí
ke tu desmofílaka i misí zoí chaméni
ti ki an léo «kalós egó, i álli ine i kaki»
ti mu méni..
Έna ach den ine arketó
ute ke an skívis to kefáli
ute ke to amílito neró ute ki i záli
ute ki i záli.
Ki ute tha me stérksi to ástro mu
ute tha me lipithi to kíma
ute tha sothó sto kástro mu
an fovithó ke an den káno víma
|