|
Απολογούμαι μετανιωμένος στην αγκαλιά σου
Για όσα έκανα και πίσω και μπροστά σου
Απολογούμαι και το ανόητό μου πείσμα κάνει πίσω
Γιατί αν μ’ αφήσεις ψυχικά θα αυτοκτονήσω
Από σένα αρχίζουν όλα και σε σένα καταλήγουν
Γιατί είσαι ο έρωτάς μου, το όνειρο και η πληγή
Από σένα αρχίζουν όλα και σε σένα καταλήγουν
Το σημείο αναφοράς μου είσαι εσύ μόνο εσύ
Απολογούμαι χωρίς φθηνές δικαιολογίες
Μ’ ένα συγγνώμη ποτέ δεν σβήνουν οι αμαρτίες
Απολογούμαι βρήκα το θάρρος καθαρά να σου μιλήσω
Γιατί αν μ’ αφήσει θα γίνω στάχτη και θα σκορπίσω
Από σένα αρχίζουν όλα και σε σένα καταλήγουν
Γιατί είσαι ο έρωτάς μου, το όνειρο και η πληγή
Από σένα αρχίζουν όλα και σε σένα καταλήγουν
Το σημείο αναφοράς μου είσαι εσύ μόνο εσύ
|
Apologume metanioménos stin agkaliá su
Gia ósa ékana ke píso ke brostá su
Apologume ke to anóitó mu pisma káni píso
Giatí an m’ afísis psichiká tha aftoktoníso
Apó séna archízun óla ke se séna katalígun
Giatí ise o érotás mu, to óniro ke i pligí
Apó séna archízun óla ke se séna katalígun
To simio anaforás mu ise esí móno esí
Apologume chorís fthinés dikeologies
M’ éna singnómi poté den svínun i amartíes
Apologume vríka to thárros kathará na su milíso
Giatí an m’ afísi tha gino stáchti ke tha skorpíso
Apó séna archízun óla ke se séna katalígun
Giatí ise o érotás mu, to óniro ke i pligí
Apó séna archízun óla ke se séna katalígun
To simio anaforás mu ise esí móno esí
|
