Πόσο μ’ αρέσει αυτό που λέγεται Ελλάς
μπορείς μαζί της άμα θέλεις να γελάς,
μπορείς ακόμα με το χάλι της να κλαις
και ιστορίες ατελείωτες να λες.
Κι είναι οι Έλληνες μια χούφτα όλοι κι όλοι,
δεν είναι άγγελοι μα ούτε και διαβόλοι,
μια καρπαζιά κι ένα φιλότιμο ως συνήθως,
είναι πανάρχαιος αυτός εδώ ο μύθος.
Άγιος, άγιος που είσαι και θεός,
ρίξε σαν δίκαιος μια λάμψη κι ένα φως,
ρίξε ένα φως πέρα ως πέρα στα Βαλκάνια
κι ανέβασέ τα δεξιά σου στα ουράνια .
Πόσο μ’ αρέσει αυτή η κουκίδα μεσ το χάρτη,
είναι μια βάρκα με πανί και με κατάρτι,
πότε από δω αέρας πιάνει και την πάει,
πότε από ‘κει και μες στις ξέρες την πετάει.
Κι είναι οι Έλληνες μια χούφτα όλοι κι όλοι,
δεν είναι άγγελοι μα ούτε και διαβόλοι,
μια καρπαζιά κι ένα φιλότιμο ως συνήθως,
είναι πανάρχαιος αυτός εδώ ο μύθος.
Άγιος, άγιος που είσαι και Θεός,
ρίξε σαν δίκαιος μια λάμψη κι ένα φως,
ρίξε ένα φως πέρα ως πέρα στα Βαλκάνια
κι ανέβασέ τα δεξιά σου στα ουράνια
|
Póso m’ arési aftó pu légete Ellás
boris mazí tis áma thélis na gelás,
boris akóma me to cháli tis na kles
ke istoríes ateliotes na les.
Ki ine i Έllines mia chufta óli ki óli,
den ine ángeli ma ute ke diavóli,
mia karpaziá ki éna filótimo os siníthos,
ine panárcheos aftós edó o míthos.
Άgios, ágios pu ise ke theós,
ríkse san díkeos mia lámpsi ki éna fos,
ríkse éna fos péra os péra sta Oalkánia
ki anévasé ta deksiá su sta uránia .
Póso m’ arési aftí i kukída mes to chárti,
ine mia várka me paní ke me katárti,
póte apó do aéras piáni ke tin pái,
póte apó ‘ki ke mes stis kséres tin petái.
Ki ine i Έllines mia chufta óli ki óli,
den ine ángeli ma ute ke diavóli,
mia karpaziá ki éna filótimo os siníthos,
ine panárcheos aftós edó o míthos.
Άgios, ágios pu ise ke Theós,
ríkse san díkeos mia lámpsi ki éna fos,
ríkse éna fos péra os péra sta Oalkánia
ki anévasé ta deksiá su sta uránia
|