|
Πέντε πέντε δέκα
δέκα δέκα ανεβαίνω τα σκαλιά
για τα δυο σου μάτια
για τις δυο φωτιές
που όταν με κοιτάζουν
νιώθω μαχαιριές.
Βάρκα στο γιαλό
βάρκα στο γιαλό
γλάστρα με ζουμπούλι
και βασιλικό.
Πέντε πέντε δέκα
δέκα δέκα θα σου δίνω τα φιλιά.
Κι όταν σε μεθύσω
κι όταν θα σε πιω
θα σε νανουρίσω
με γλυκό σκοπό.
Πέντε πέντε δέκα
δέκα δέκα κατεβαίνω τα σκαλιά
φεύγω για τα ξένα
για την ξενιτιά
και μην κλαις για μένα
αγάπη μου γλυκιά.
|
Pénte pénte déka
déka déka aneveno ta skaliá
gia ta dio su mátia
gia tis dio fotiés
pu ótan me kitázun
niótho macheriés.
Oárka sto gialó
várka sto gialó
glástra me zubuli
ke vasilikó.
Pénte pénte déka
déka déka tha su díno ta filiá.
Ki ótan se methíso
ki ótan tha se pio
tha se nanuríso
me glikó skopó.
Pénte pénte déka
déka déka kateveno ta skaliá
fevgo gia ta kséna
gia tin ksenitiá
ke min kles gia ména
agápi mu glikiá.
|
