|
Βγες
απ’ το σακάκι που σου πήρα βγες
απ’ την αγάπη που σου είχα βγες
από τα χέρια που σ’ αγκάλιαζαν ως χθες
από το χρώμα που ‘χει η θάλασσα βγες
Βγες
απ’ την μπαλάντα που αγαπήσαμε κι οι δυο
απ’ το «για πάντα» όταν σου είπα σ’ αγαπώ
Βγες
Εδώ τελειώνει δυο ανθρώπων η καρδιά
εδώ απ’ τ’ αστέρια της γκρεμίζεται η βραδιά
Βγες
απ’ τα νησιά που πήγαμε μαζί
τα σινεμά που δάκρυσε η ψυχή
από το βλέμμα που σου γιάτρεψε πληγές
από το δέρμα που σε λάτρεψε βγες
|
Oges
ap’ to sakáki pu su píra vges
ap’ tin agápi pu su icha vges
apó ta chéria pu s’ agkáliazan os chthes
apó to chróma pu ‘chi i thálassa vges
Oges
ap’ tin balánta pu agapísame ki i dio
ap’ to «gia pánta» ótan su ipa s’ agapó
Oges
Edó telióni dio anthrópon i kardiá
edó ap’ t’ astéria tis gkremízete i vradiá
Oges
ap’ ta nisiá pu pígame mazí
ta sinemá pu dákrise i psichí
apó to vlémma pu su giátrepse pligés
apó to dérma pu se látrepse vges
|
