Σεγόντο κάνουν στη βροχή τα δάκρυά μου
κόβει η ανάσα βόλτες στη ζωή,
θαρρείς σταμάτησε ο κόσμος να γυρίζει
έχεις φύγει, έχεις φύγει εσύ.
χαμογελάω για να σπάσω τη σιωπή
παραμιλάω με το πως και το γιατί,
έχεις φύγει, έχεις φύγει εσύ.
Αδύνατον να κοιμηθώ, έχω μουδιάσει,
και το φτωχό μου το μυαλό έχει αδειάσει,
τι να κάνω, έχει η ψυχή μου χρώμα μαύρο,
κουράγιο πού να βρω.
Να πω ελπίζω, τ’ όνομά σου συλλαβίζω,
δακρύζω και βρίζω, δακρύζω και βρίζω,
δακρύζω και βρίζω, δακρύζω και βρίζω,
έχεις φύγει εσύ.
Μες στην οθόνη του μυαλού μου οι αναμνήσεις
πάλι προβάλλουν όσα ζήσαμε μαζί,
μα έχεις φύγει, έχεις φύγει εσύ.
Αδύνατον να κοιμηθώ, έχω μουδιάσει,
και το φτωχό μου το μυαλό έχει αδειάσει,
τι να κάνω, έχει η ψυχή μου χρώμα μαύρο,
κουράγιο πού να βρω.
Να πω ελπίζω, τ’ όνομά σου συλλαβίζω,
δακρύζω και βρίζω, δακρύζω και βρίζω,
δακρύζω και βρίζω, δακρύζω και βρίζω,
έχεις φύγει εσύ.
|
Segónto kánun sti vrochí ta dákriá mu
kóvi i anása vóltes sti zoí,
tharris stamátise o kósmos na girízi
échis fígi, échis fígi esí.
chamogeláo gia na spáso ti siopí
paramiláo me to pos ke to giatí,
échis fígi, échis fígi esí.
Adínaton na kimithó, écho mudiási,
ke to ftochó mu to mialó échi adiási,
ti na káno, échi i psichí mu chróma mavro,
kurágio pu na vro.
Na po elpízo, t’ ónomá su sillavízo,
dakrízo ke vrízo, dakrízo ke vrízo,
dakrízo ke vrízo, dakrízo ke vrízo,
échis fígi esí.
Mes stin othóni tu mialu mu i anamnísis
páli provállun ósa zísame mazí,
ma échis fígi, échis fígi esí.
Adínaton na kimithó, écho mudiási,
ke to ftochó mu to mialó échi adiási,
ti na káno, échi i psichí mu chróma mavro,
kurágio pu na vro.
Na po elpízo, t’ ónomá su sillavízo,
dakrízo ke vrízo, dakrízo ke vrízo,
dakrízo ke vrízo, dakrízo ke vrízo,
échis fígi esí.
|