Ποιος το ‘πε που αυτό το χώμα
βγάζει μόνο πορτοκαλιές
Οι πλαγιές έχουν άλλο χρώμα
κάθε Μάη που ανθίζουν πασχαλιές
Και σου το ‘πα μωρέ Νικόλα
στην πατρίδα έχουμε απ’ όλα
φως νερό και ηλεκτρικό
κι από τότε μέχρι τώρα τουρισμό
Άντε κι ακόμα μια γυροβολιά
Άντε κι ο κύκλος στενεύει για μας
Άντε το στόμα σου τ’ αήμερο
Άντε κι ο έρμος και πού να το βρω
Το χωράφι γεμάτο στάρι
καρτεράει το θερισμό
Την καρδιά μου όμως ποιος θα πάρει
να την ρίξει στον βαθύ τον ποταμό
|
Pios to ‘pe pu aftó to chóma
vgázi móno portokaliés
I plagiés échun állo chróma
káthe Mái pu anthízun paschaliés
Ke su to ‘pa moré Nikóla
stin patrída échume ap’ óla
fos neró ke ilektrikó
ki apó tóte méchri tóra turismó
Άnte ki akóma mia girovoliá
Άnte ki o kíklos stenevi gia mas
Άnte to stóma su t’ aímero
Άnte ki o érmos ke pu na to vro
To choráfi gemáto stári
karterái to therismó
Tin kardiá mu ómos pios tha pári
na tin ríksi ston vathí ton potamó
|