Μείνε, αμαρτία μου, μείνε.
Μείν’ εδώ και μη φεύγεις απόψε,
στην άλλην ανάμνηση γίνε.
Μείνε, στο δωμάτιο μείνε,
μια κι εσύ δεν αντέχεις να έχεις
μι’ αγάπη κομμένη στα δυο.
Δεν αγαπώ για μια νύχτα
και γι’ αυτό μην πεις καληνύχτα.
Μια στιγμή αν σε χάσω
θα χάσω, σ’ το λέω, καρδιά και μυαλό.
Δεν αγαπώ για μια νύχτα
και γι’ αυτό μην πεις καληνύχτα.
Δεν μπορώ στ’ όνειρό μου, μωρό μου,
να σ’ έχω γιατί σ’ αγαπώ.
Μείνε, αμαρτία μου, μείνε.
Τη στιγμή που μ’ αφήνεις
αφήνεις σημάδια που έρωτας είναι.
Μείνε, στο δωμάτιο μείνε,
με φιλιά λερωμένα, κλεμμένα
σε σώμα κρυφό, δανεικό.
Δεν αγαπώ για μια νύχτα
και γι’ αυτό μην πεις καληνύχτα.
Μια στιγμή αν σε χάσω
θα χάσω, σ’ το λέω, καρδιά και μυαλό.
Δεν αγαπώ για μια νύχτα
και γι’ αυτό μην πεις καληνύχτα.
Δεν μπορώ στ’ όνειρό μου, μωρό μου,
να σ’ έχω γιατί σ’ αγαπώ.
|
Mine, amartía mu, mine.
Min’ edó ke mi fevgis apópse,
stin állin anámnisi gine.
Mine, sto domátio mine,
mia ki esí den antéchis na échis
mi’ agápi komméni sta dio.
Den agapó gia mia níchta
ke gi’ aftó min pis kaliníchta.
Mia stigmí an se cháso
tha cháso, s’ to léo, kardiá ke mialó.
Den agapó gia mia níchta
ke gi’ aftó min pis kaliníchta.
Den boró st’ óniró mu, moró mu,
na s’ écho giatí s’ agapó.
Mine, amartía mu, mine.
Ti stigmí pu m’ afínis
afínis simádia pu érotas ine.
Mine, sto domátio mine,
me filiá leroména, klemména
se sóma krifó, danikó.
Den agapó gia mia níchta
ke gi’ aftó min pis kaliníchta.
Mia stigmí an se cháso
tha cháso, s’ to léo, kardiá ke mialó.
Den agapó gia mia níchta
ke gi’ aftó min pis kaliníchta.
Den boró st’ óniró mu, moró mu,
na s’ écho giatí s’ agapó.
|