Δεν έχω πια δικαίωμα
Στο πλάι μου να σ’ έχω
Να σε ξυπνούν τα χείλη μου
Πρωί με τον καφέ
Δεν έχω πια δικαίωμα
Φως μου να σε προσέχω
Μα στην καρδιά μου σ’ έκλεισα
Και δε θα βγεις ποτέ
Δυο τσιγάρα θα καπνίσω και τα δυο για σένα
Δυο ποτήρια θα γεμίσω και θα πιω για δυο
Κι αν με πάρει και δακρύσω, απ’ το νου μου πέρνα
Και τα μάτια σκούπισέ μου, σαν να είσαι εδώ
Δεν έχω πια δικαίωμα
Τις νύχτες να σ’ αγγίζω
Να λιώνω μες στα χείλη σου
Και να μου λες ξανά
Δεν έχω πια δικαίωμα
Στο όνειρο να ελπίζω
Μα στην καρδιά μου σ’ έκλεισα
Κι αυτό είναι που πονά
|
Den écho pia dikeoma
Sto plái mu na s’ écho
Na se ksipnun ta chili mu
Pri me ton kafé
Den écho pia dikeoma
Fos mu na se prosécho
Ma stin kardiá mu s’ éklisa
Ke de tha vgis poté
Dio tsigára tha kapníso ke ta dio gia séna
Dio potíria tha gemíso ke tha pio gia dio
Ki an me pári ke dakríso, ap’ to nu mu pérna
Ke ta mátia skupisé mu, san na ise edó
Den écho pia dikeoma
Tis níchtes na s’ angizo
Na lióno mes sta chili su
Ke na mu les ksaná
Den écho pia dikeoma
Sto óniro na elpízo
Ma stin kardiá mu s’ éklisa
Ki aftó ine pu poná
|