Στο δρόμο για το πουθενά
σταμάτησα σε μια γωνιά
κι αναρωτήθηκα από σένανε τι πήρα
Με δυο φιλιά σου δανεικά
και μια αγκαλιά χρεωστικιά
παίρνω απόφαση ν’ αλλάξω χαρακτήρα
Δεν υπολόγιζα τι έκανα,
αν κέρδιζα ή αν έχανα
Ξόδεψα όλα μου τα αισθήματα
για τα δικά σου λάθος βήματα
Στο δρόμο για το πουθενά
βρίσκομαι μόνη μου ξανά
λες κι έτσι είναι του γραμμένου μου η μοίρα
Με τα αισθήματα γυμνά
και την καρδιά μου να πονά
παίρνω απόφαση ν’ αλλάξω χαρακτήρα
Δεν υπολόγιζα τι έκανα,
αν κέρδιζα ή αν έχανα
Ξόδεψα όλα μου τα αισθήματα
για τα δικά σου λάθος βήματα
|
Sto drómo gia to puthená
stamátisa se mia goniá
ki anarotíthika apó sénane ti píra
Me dio filiá su daniká
ke mia agkaliá chreostikiá
perno apófasi n’ allákso charaktíra
Den ipológiza ti ékana,
an kérdiza í an échana
Ksódepsa óla mu ta esthímata
gia ta diká su láthos vímata
Sto drómo gia to puthená
vrískome móni mu ksaná
les ki étsi ine tu gramménu mu i mira
Me ta esthímata gimná
ke tin kardiá mu na poná
perno apófasi n’ allákso charaktíra
Den ipológiza ti ékana,
an kérdiza í an échana
Ksódepsa óla mu ta esthímata
gia ta diká su láthos vímata
|