Πες μου πως νιώθεις
τώρα που οι δρόμοι μας εδώ έχουν τελειώσει
και για τους δυο μας την απόφαση έχεις δώσει,
υπάρχει κάτι που είναι πάνω από σένα
μα εσύ δε θέλεις δικαιώματα να `χεις για μένα.
Σου έδωσα αγάπη κι εγώ πήρα από σένα,
ήρθες μπροστά μου και το γέλιο σου ομόρφυνε τη μέρα,
το φως του ήλιου πως χτυπούσε τη ματιά σου,
τα όνειρά μου είχα αφήσει στην καρδιά σου.
Ξέρω το τέλος πριν καν ειπωθεί
κι όλο το ψέμα πριν ξεδιπλωθεί,
είναι ένας πόνος που ποτέ του δεν τελειώνει
και όλη η δίψα, αυτή που μας ενώνει.
Σου έδωσα αγάπη κι εγώ πήρα από σένα,
ήρθες μπροστά μου και το γέλιο σου ομόρφυνε τη μέρα,
το φως του ήλιου πως χτυπούσε τη ματιά σου
τα όνειρά μου είχα αφήσει στην καρδιά σου.
|
Pes mu pos nióthis
tóra pu i drómi mas edó échun teliósi
ke gia tus dio mas tin apófasi échis dósi,
ipárchi káti pu ine páno apó séna
ma esí de thélis dikeómata na `chis gia ména.
Su édosa agápi ki egó píra apó séna,
írthes brostá mu ke to gélio su omórfine ti méra,
to fos tu íliu pos chtipuse ti matiá su,
ta ónirá mu icha afísi stin kardiá su.
Kséro to télos prin kan ipothi
ki ólo to pséma prin ksediplothi,
ine énas pónos pu poté tu den telióni
ke óli i dípsa, aftí pu mas enóni.
Su édosa agápi ki egó píra apó séna,
írthes brostá mu ke to gélio su omórfine ti méra,
to fos tu íliu pos chtipuse ti matiá su
ta ónirá mu icha afísi stin kardiá su.
|