|
Αχ, πες μου πως θα κάνω εγώ δίχως σου
μ’ έχεις αποκλείσει κι απ’ τον ύπνο σου.
Έχω μετανιώσει κι επαναστατώ
θέλω να πεθάνω πριν να γεννηθώ.
Πίνω και μεθάω που δεν έπινα
δε μ’ αναγνωρίζω όπως έγινα.
Πες μου πως θα κάνω εγώ δίχως σου
έκλεισες τους δρόμους όλους πίσω σου.
Αχ, πες μου πως θα κάνω εγώ δίχως σου,
την περπατησιά σου και τον ίσκιο σου.
Φάντασμα η μορφή σου μες το σπίτι μου
έρωτα μου ψεύτη και αλήτη μου.
Πίνω και μεθάω που δεν έπινα
δε μ’ αναγνωρίζω όπως έγινα.
Πες μου πως θα κάνω εγώ δίχως σου
μ’ έχεις αποκλείσει κι απ’ τον ύπνο σου.
|
Ach, pes mu pos tha káno egó díchos su
m’ échis apoklisi ki ap’ ton ípno su.
Έcho metaniósi ki epanastató
thélo na petháno prin na gennithó.
Píno ke metháo pu den épina
de m’ anagnorízo ópos égina.
Pes mu pos tha káno egó díchos su
éklises tus drómus ólus píso su.
Ach, pes mu pos tha káno egó díchos su,
tin perpatisiá su ke ton ískio su.
Fántasma i morfí su mes to spíti mu
érota mu psefti ke alíti mu.
Píno ke metháo pu den épina
de m’ anagnorízo ópos égina.
Pes mu pos tha káno egó díchos su
m’ échis apoklisi ki ap’ ton ípno su.
|
