|
Στολίζω δέντρο με τα χιόνια του Χριστού
τραπέζι στρώνω με τα δώρα του χειμώνα
εσύ το φως ενός ορίζοντα κλειστού
που ρο φορώ του ταξιδιού μου αρραβώνα.
Ανάβω φώτα και λαμπιόνια ζωηρά
και μες στη φλόγα της γιορτής κεράκι λιώνω
φωτογραφίζω αναμνήσεις στη σειρά
να σε θυμάμαι όσο λείπω ένα χρόνο
Παραμονή Πρωτοχρονιάς θα σε φιλήσω
και μια ευχή πάνω στα χείλη σου θ’ αφήσω
καθώς αργά θα ξετυλίγεις τον καιρό σου
σαν παραμύθι να με βλέπεις στ’ όνειρό σου…
Ζυμώνω δώδεκα Χριστόψωμα ζεστά
με της αγάπης τη μαγιά κι άσπρο αλεύρι
να τα μοιράσεις σε παιδάκια γελαστά
να’ χουν να λένε για τη δόξα του Δεκέμβρη
Παραμονή Πρωτοχρονιάς θα σε φιλήσω
και μια ευχή πάνω στα χείλη σου θ’ αφήσω
καθώς αργά θα ξετυλίγεις τον καιρό σου
σαν παραμύθι να με βλέπεις στ’ όνειρό σου..
|
Stolízo déntro me ta chiónia tu Christu
trapézi stróno me ta dóra tu chimóna
esí to fos enós orízonta klistu
pu ro foró tu taksidiu mu arravóna.
Anávo fóta ke labiónia zoirá
ke mes sti flóga tis giortís keráki lióno
fotografízo anamnísis sti sirá
na se thimáme óso lipo éna chróno
Paramoní Protochroniás tha se filíso
ke mia efchí páno sta chili su th’ afíso
kathós argá tha ksetilígis ton keró su
san paramíthi na me vlépis st’ óniró su…
Zimóno dódeka Christópsoma zestá
me tis agápis ti magiá ki áspro alevri
na ta mirásis se pedákia gelastá
na’ chun na léne gia ti dóksa tu Dekémvri
Paramoní Protochroniás tha se filíso
ke mia efchí páno sta chili su th’ afíso
kathós argá tha ksetilígis ton keró su
san paramíthi na me vlépis st’ óniró su..
|
