|
Έφταιξα, έφταιξα
που μαζί σου έμπλεξα.
Κι ήρθα και δυστύχησα
πλάι σου κι ατύχησα.
Γύρισα, γύρισα
κι όλα τ’ άνθη μύρισα.
Μα την γλάστρα σου, καλέ,
δεν ξανάδα σε μπαξέ
Ρώτησα, ρώτησα
πώς περνάς κι αρρώστησα.
Αχ, και μου λεν τα μαύρα σου
τ’ άσχημα χαμπάρια σου.
Έφταιξα, έφταιξα
που μαζί σου έμπλεξα.
Κι έχασα τα νιάτα μου
άδικα, βρε μάτια μου.
|
Έfteksa, éfteksa
pu mazí su ébleksa.
Ki írtha ke distíchisa
plái su ki atíchisa.
Girisa, girisa
ki óla t’ ánthi mírisa.
Ma tin glástra su, kalé,
den ksanáda se baksé
Rótisa, rótisa
pós pernás ki arróstisa.
Ach, ke mu len ta mavra su
t’ áschima chabária su.
Έfteksa, éfteksa
pu mazí su ébleksa.
Ki échasa ta niáta mu
ádika, vre mátia mu.
|
