Δε χωράει το κορμί μου σ’ έναν έρωτα
Σ’ ένα τόπο δε χωράει η ψυχή μου
Είναι η τύχη, είναι η ράτσα, είναι η μοίρα μου
στο ταξίδι να σκορπάω τη ζωή μου
Στη βροχή και στον αέρα ψάξε να με βρεις
Είμαι γιος της νύχτας, της φωτιάς εγγόνι
Είν’ η μάνα μου βαθιά κι αγιάτρευτη πληγή
κι ο πατέρας μου το πάθος που σκοτώνει
Είμαι καλός, είμαι κακός
Είμαι σκοτάδι, είμαι φως
Είμαι χορός ερωτικός
Κι όταν σ’ αγγίζω γίνομαι άγριος ποταμός
|
De chorái to kormí mu s’ énan érota
S’ éna tópo de chorái i psichí mu
Ine i tíchi, ine i rátsa, ine i mira mu
sto taksídi na skorpáo ti zoí mu
Sti vrochí ke ston aéra psákse na me vris
Ime gios tis níchtas, tis fotiás engóni
In’ i mána mu vathiá ki agiátrefti pligí
ki o patéras mu to páthos pu skotóni
Ime kalós, ime kakós
Ime skotádi, ime fos
Ime chorós erotikós
Ki ótan s’ angizo ginome ágrios potamós
|