Είν’ η αγάπη μου τρελή
και μου αρέσει
στα ραντεβού να με περιμένεις,
κι εγώ κρυμμένη στη γωνιά
να χαίρομαι με απονιά
που θα ανησυχείς και θ’ αρρωσταίνεις.
Το ξέρω πως, το ξέρω πως σε τυραννάω,
όμως δεν ξέρω μ’ άλλον τρόπο ν’ αγαπάω.
Το ξέρω πως, το ξέρω πως σε βασανίζω,
μα την τρελή μου την καρδιά δεν την ορίζω.
Είν’ η αγάπη μου τρελή
και μου αρέσει
να μ’ αγαπάς και να σε ζηλεύω,
και να σου βάζω τις φωνές
και να σου κάνω και σκηνές
και κλαίγοντας να λέω “σε λατρεύω”
|
In’ i agápi mu trelí
ke mu arési
sta rantevu na me periménis,
ki egó krimméni sti goniá
na cherome me aponiá
pu tha anisichis ke th’ arrostenis.
To kséro pos, to kséro pos se tirannáo,
ómos den kséro m’ állon trópo n’ agapáo.
To kséro pos, to kséro pos se vasanízo,
ma tin trelí mu tin kardiá den tin orízo.
In’ i agápi mu trelí
ke mu arési
na m’ agapás ke na se zilevo,
ke na su vázo tis fonés
ke na su káno ke skinés
ke klegontas na léo “se latrevo”
|